کد مطلب:113850 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132
[صفحه 132] حركت آگاهانه را واجب می شمارد و هشدار می دهند كه هر كس بدون علم و آگاهی بخواهد به تداوم حركت تكاملی بیاندیشد موفق نخواهد شد و در گمراهی و سرگردانی سقوط می نماید: فان العامل بغیر علم كالسائر علی غیر طریق فلا یزیده بعده عن الطریق الواضح الا بعدا من حاجته و العامل بالعلم كالسائر علی الطریق الواضح فلینظر ناظر اسائر هوام راجع[1]. (كسی كه بدون آگاهی به عمل روی بیاورد مانند كسی است كه از بیراهه می رود، چنین شخصی هر چه تلاش كند و به پیش بتازد از سر منزل مقصود خویش بیشتر فاصله میگیرد، اما كسی كه از روی آگاهی عمل می كند مانند رهروی است كه در جاده ی روشن حق قدم بردارد پس هر رونده ای باید خوب بنگرد كه آیا در حال پیمودن راه تكاملی حق است یا در حركت انحرافی دارد به عقب برمی گردد). آنگاه بهترین بندگان خدا را كسی می داند كه با آگاهی و بصیرت راه تكاملی حق را شناخته اند. ان من احب عباد الله الیه عبدا... قد ابصر طریقه و سلك سبیله و عرف مناره و قطع غماره.[2]. (بهترین بندگان و محبوب ترین انسان نزد خداوند كسی است كه... راه هدایت را با بصیرت و آگاهی دیده و بحركت خود ادامه داده است، نشانه ها و علامت های این راه را خوب شناخته و از امواج متلاطم موانع و مشكلات گذشته باشد).
امام علی (ع) پس از معرفی راه حق و ضرورت پیمودن آن به چگونگی رفتن اشاره می كند و در قدم های آغازین علم و آگاهی و
صفحه 132.